Thursday، ۱۷ Farvardin ۱۴۰۲
«یایویی کوساما» (Yayoi Kusama) هنرمند افسانه ای ژاپنی متولد ۱۹۲۹، کار خود را ۶۹ سال پیش آغاز کرد. با این حال، جهان فقط چند سال پیش با او آشنا شد. اکنون به نظر میرسد برگزاری نمایشگاههای متعددی در سراسر جهان، روش خوبی برای جبران زمان از دست رفته باشد.او در سال ۲۰۱۷، یک موزه کامل را در توکیو افتتاح کرد که به آثار خالخالی او اختصاص داشت.
به نقل از هنرگردی یایویی کوساما کسی است که در میان هنرمندان زن جهان، بالاترین میزان فروش آثار را دارد. همچنین با کلاه گیس قرمز خاص خود و آثار خالدارش، بلافاصله میتوان او را شناسایی کرد. با این که اکنون تقریبا ۹۰ سال دارد ولی همچنان آثار زیادی خلق میکند. اما چرا او کدو تنبل را برای خلق آثار هنری انتخاب کرده است؟
کدو تنبل و «یایویی کوساما» از دوران کودکی با همدیگر عجین بودند. او درحالی بزرگ شد که یک نهالستان بذر به خانوادهاش تعلق داشت. کدو تنبلها با شکل و رنگ عجیب خود منبعی از انرژی بودند و الهام بخش مادام العمر و موضوع محبوب آثار او محسوب میشدند. میتوانیم به جرأت بگوییم که «کوساما» در جسارت عجیب و غریب و فروتنی و سادگی آنها، بازتابی از خود را پیدا کرد. بنابراین کدو تنبلهای او میتوانند به عنوان نوعی از خودنگاره عمل کنند.
«کوساما» نخستین «اتاق آینهای بینهایت» خود را در سال ۱۹۶۵ راه اندازی کرد و اکنون بیش از ۲۰ نمایشگاه مشابه را ایجاد کرده است که برای غرق کردن کامل تماشاگر در فضای هنری طراحی شدهاند. این اتاقها کوچک هستند و تماماً با آینه پوشیده شدهاند (روی دیوارها، سقف و کف) که حس بیانتهایی را ایجاد میکند. اگر این اتاقها از کدو تنبل پر شده باشند، این یک نمایشگاه «بینهایت کدو تنبل» است. «کوساما» در این نمایشگاه ۶۲ کدو تنبل زرد رنگ و پوشیدهشده از نقطههای خالخالی سیاه را در اتاق جای داده است.
او نخستینبار در ۱۰ سالگی روند نقاشی کردن سطوح مختلف با نقطههای خالخالی را آغاز کرد. «کوساما» در اواخر دهه ۴۰ میلادی، دو سال را «کیوتو» سپری کرد و کدو تنبل نقاشی کرد، او پیشتر گفته بود که «کدو تنبل آرامش شاعرانه را در ذهن من به ارمغان میآورد. کدو تنبل با من صحبت میکند.»
«کوساما» خلق آثار هنری با مواد اولیه متفاوتی را تجربه کرده است و سبکهای مختلفی از جمله سورئال و پاپ آرت را امتحان کرده است.
البته کار برای او اصلا آسان نبوده است. فضای کاری نیویورک در زمان او به شدت در اختیار مردان بود و حتی بسیاری از فروشندگان خانم نیز علاقهای به فروش آثار هنرمندان زن نداشتند. با اینکه دونالد جاد، هنرمند و منتقد معروف، آثار اولیهی او را تحسین کرد و فرانک استلا نقاش نیز یکی از کسانی بود که آثارش را دوست داشت ولی با این حال موفقیت واقعی شامل حالش نمیشد. دردناکتر از همه این بود که میدید از نقاشان مرد با نمایش آثاری که از ایدههای او بوده، استقبال میشد مانند کلی اولدنبرگ و اندی وارهول.